“Ik ben op een punt in mijn leven waarop er veel verandert of lijkt te gaan veranderen. Op allerlei vlakken, van carrière tot gezinsdynamiek. Door al die veranderingen ben ik weer meer naar mezelf op zoek. En ik denk dat intensief contact met de natuur dit ook voor een deel bij mij teweegbrengt.”

Leven met de natuur

“De natuur heeft me altijd getrokken. Ik ontdekte dat ik echt een zee-mens ben. Beachvolleyballen met mijn vrienden en daarna urenlang hangen op het strand, genieten van de zee en van lange strandwandelingen. De geboorte van mijn dochter een paar jaar geleden wakkerde het verlangen naar de natuur nog verder aan. Met haar in de wagen of draagzak vond ik er rust.”

“Later nam ik ook haar broertje mee naar het bos en het strand. Soms sluiten we aan bij een wildplukgroep of gaan we zelf op zoek naar eetbare en geneeskrachtige planten. Ook zijn we graag op vakantie bij een boerderij. Tijdens de pandemie ontstonden er in mijn omgeving wat spanningen en zocht ik nog verdere verdieping in mijn contact met de natuur. Daar begon mijn ontdekkingstocht naar de kracht van de natuur en wat die mij kan brengen.”

Zonder mensenhanden

“Ik merk dat ik steeds meer zoek naar wat ik ‘het echte’ noem. De basis, zonder wat we hebben bijgemaakt met mensenhanden. Zowel in de natuur als in mensen. Overigens vind ik dat onderscheid kunstmatig, volgens mij zijn wij net zo goed natuur. En zijn we allemaal één. We doen wel alsof we zonder elkaar kunnen en zijn individualistisch ingesteld, maar als je goed naar de natuur kijkt, zie je dat het anders zit.”

“In mezelf wil ik net zo goed dat echte vinden, ontdekken wat helemaal mezelf zijn inhoudt. Ik vraag me daarom nu regelmatig af: waarom doe ik de dingen die ik doe en kan ik ook andere keuzes maken? We zijn als mensen omhuld met allerlei ballast, die je kunt achterlaten in de natuur. Maar dan moet je er wel intensief contact mee zoeken.”

‘Ik ontdek graag samen met anderen’

Energiek bosbaden

“Daarom bezocht ik onder meer het event bosbaden, van Iederal. We gingen gezamenlijk de duinen in, in de stilte en op blote voeten. De eerste tien minuten gaf dat wat ongemak. Maar dat gevoel van contact met het echte was zo sterk dat ik het intens vreemd vond om tijdens onze wandeling mensen tegen te komen met schoenen aan. Doordat je je echt openstelt voor de natuur, voel je de energie die moeder aarde geeft. Het voelde alsof ik met de natuur versmolt.”

Op adem bij maanlicht

“Als ik het maximale uit de natuur wil halen, kan ik dat het beste alleen ervaren, heb ik gemerkt. Dat deden we ook bij het bosbaden, de gezamenlijkheid van de groep zochten we pas erna op. Dat is voor mij de ideale verhouding, want ik ontdek graag samen met anderen. Hetzelfde geldt voor vollemaanwandelen. Ook dan is die balans tussen alleen en samen er. Als je op die manier bewust de natuur in gaat, ontvang je enerzijds positieve energie van de aarde en kun je anderzijds gedachten loslaten. Dan ontstaat de ademruimte die ik op andere manieren niet krijg en vind ik de kracht om het alledaagse en nieuwe uitdagingen aan te kunnen.”